wtorek, 27 stycznia 2015

Waga do sklepu

Zapraszam do przeczytania poradnika na temat wag sklepowych i zapoznania się ze stroną legalizacja wag bielsko

Drukarka fiskalna

Drukarka fiskalna ? urządzenie rejestrujące przychody pochodzące ze sprzedaży detalicznej na potrzeby rozliczenia podatku (dochodowego i VAT).
Informacje techniczne

W odróżnieniu od kasy fiskalnej, drukarka fiskalna nie może pracować samodzielnie (bez podłączenia do komputera) i jej zadanie polega jedynie na rejestracji oraz wydruku paragonów. Wchodzi w skład komputerowych systemów sprzedaży (np. kas POS). Do rejestracji paragonu na drukarce fiskalnej można użyć dowolnego programu komputerowego potrafiącego sterować drukarką przy pomocy złącza RS-232 lub USB. Programy korzystające z drukarek fiskalnych nie muszą mieć homologacji, a protokół komunikacyjny jest jawny i dostępny zwykle na stronach WWW producentów drukarek.

Modele obecnie posiadające homologację do pracy w Polsce stosują port RS-232 jako główne medium komunikacyjne. Porty USB są skonfigurowane w ten sposób, że w systemie są widoczne jako RS-232 (wirtualne porty szeregowe).
Drukarki fiskalne w Polsce

Każdy sprzedający, którego przychody przekroczyły graniczną wartość określoną przez Ministerstwo Finansów, jest obowiązany do rejestracji sprzedaży detalicznej przy pomocy kasy fiskalnej lub drukarki fiskalnej.

Drukarka fiskalna drukuje paragony fiskalne dla klientów oraz, na rolce kontrolnej ich kopie przeznaczone do archiwum. Wydrukowany paragon fiskalny musi być po sprzedaży wręczony klientowi. Kopie zachowane na rolkach kontrolnych muszą być przechowywane przez sprzedawcę przez okres 5 lat. Obecnie prowadzone są prace legislacyjne nad taką zmianą prawa, aby kopie dokumentów mogły być przechowywane w postaci elektronicznej.

Po zakończeniu każdego dnia sprzedaży, użytkownik ma obowiązek wykonać na kasie tzw. raport dobowy fiskalny. Podczas wykonywania tego raportu, całodzienny utarg zostaje trwale zapisany w niekasowalnym module fiskalnym drukarki.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Drukarka_fiskalna


Rodzaje kas

Typowe kasy, w których program pracy kasy i program aplikacyjny znajdują się wewnątrz kasy, takie jak ECR czy nawet POS, zawierają pełną zaprogramowaną bazę towarową PLU (ang. price look-up unit), to jest listę numerów (kodów) i nazw towarów z przyporządkowanymi symbolami literowymi stawek podatku PTU, cenami, także opcjonalnie kodami kreskowymi itp., które znajdują się w sklepie. Po zaprogramowaniu, zwykle z PC wartości stawek podatku od A do G i bazy towarowej, w szczególności przypisaniu symboli stawek do zaprogramowanych towarów, kasa umożliwia prowadzenie sprzedaży. Na życzenie klienta kasjer wprowadza z klawiatury kod PLU towaru ? opcjonalnie kod kreskowy lub zeskanowaniu czytnikiem kodu kreskowego z towaru, kasa znajduje go w swojej bazie i drukuje pozycję na paragonie. Zakończenie transakcji przez kasjera, zwykle jednym przyciskiem z nazwą np. SUMA, GOTÓWKA itp,,rejestruje w pamięci RAM kasy fakt sprzedaży tego towaru i inkrementuje liczniki kwot brutto. Liczniki te mogą być później odczytywane przez operatora bezpośrednio na kasie lub zdalnie ? przez program magazynowy zarządzający pracą sklepu, w celu obliczenia aktualnego stanu towarów na magazynie. Dodatkowo kasy tego typu mogą prowadzić stany magazynowe w swojej pamięci, a także pracować w trybie on-line z PC, aktualizując na bieżąco zapasy towarów w bazie na komputerze PC. Maksymalna liczba kodów towarowych na tego typu kasach nie przekracza liczby kilkudziesięciu tysięcy.

W przypadku kas typu drukarka fiskalna, terminal kasowy czy też kasa komputerowa można aktualnie ograniczyć się wyłącznie do wyjaśnienia zasady działania drukarek fiskalnych, gdyż w pozostałych typach kas, stanowi ona ich podstawowy element. W przeciwieństwie do typowych kas z klawiaturą brak jest klawiatury numerycznej, a drukarka fiskalna posiada wyłącznie kilka przycisków, między innymi do wydruku raportu fiskalnego dobowego. Sprzedaże na tego typu kasie realizowane są za pomocą programu aplikacyjnego uruchomionego na PC i sterującego zestawem instrukcji fiskalnych zawartych w protokole fiskalnym, w tym wydruki paragonów fiskalnych, faktur i raportów fiskalnych. Dla użytkownika jest to wyjątkowo przyjazne w obsłudze urządzenie, które zapewnia sprzedaż nawet kilkuset tysięcy towarów, gdyż pełna baza towarowa znajduje się na PC, z którym drukarka fiskalna komunikuje się zazwyczaj po porcie szeregowym RS-232/RS-422, USB, a także LAN. Drukarka fiskalne przechowuje w swojej pamięci tylko skróty (często skróty kryptograficzne) z nazwy towaru, przypisanej stawki podatkowej, a w zasadzie trzech ostatnich wartości stawek podatkowych sprzedawanego towaru, który jest blokowany w momencie wystąpienia tzw. dołka podatkowego. Drukarka nie wymaga programowania bazy towarowej, wyłącznie wartości stawek podatku VAT, gdyż skrót dla towaru lokuje się w pamięci przy pierwszej sprzedaży tego towaru. Sprzedawany towar jest rozpoznawany przez drukarkę fiskalną po nazwie, a program aplikacyjny na PC kojarzy go z odpowiednim kodem kreskowym. Obecnie na rynku polskim występuje kilka różnych protokołów fiskalnych.Idea drukarki fiskalnej zrodziła się w Polsce tuż po wprowadzeniu obowiązku stosowania kas fiskalnych.

Kasy fiskalne, z wyjątkiem kas z kopią elektroniczną, korzystają z mechanizmów drukujących oryginał paragonu: dla klienta oraz jego kopię na rolce kontrolnej, która jest obowiązkowo przechowywana i archiwizowana przez podatnika. W kasie jest zamontowany jeden z dwóch rodzajów mechanizmów drukujących:

drukarka igłowa (mozaikowa). Jest głośna, ale charakteryzuje się dużą trwałością druku, co ma znaczenie w przypadku urządzeń fiskalnych, gdzie archiwalne rolki kontrolne należy przechowywać przez okres określony przepisami prawa podatkowego. Mimo że konstrukcja drukarek igłowych nie jest nowatorska, to są one z powodzeniem stosowane w urządzeniach fiskalnych właśnie ze względu na trwałość druku.Praktycznie nie są stosowane mechanizmy z jednym traktem papieru z tzw. przebitką. Aktualnie mechanizmy igłowe wychodzą z użycia i stosowane są tylko w paru specjalizowanych kasach np. na dworcach PKP.
drukarka termiczna. Jest bardzo cicha i szybka, lecz charakteryzuje się bardzo krótką trwałością druku ze względu na właściwości papieru termicznego czułego na temperaturę i naświetlanie. Dla potrzeb fiskalnych, archiwalne rolki papieru termicznego należy przechowywać w odpowiednich warunkach (chłód), co nie jest możliwe w każdym sklepie. Dlatego nie są one rozwiązaniem idealnym w tym wypadku. Praktycznie tego typu mechanizmy wyparły całkowicie drukarki igłowe, gdyż osiągają maksymalną szybkość wydruku rzędu 300 mm/s.


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Kasa_fiskalna


O wagach

Waga ? przyrząd do wyznaczania masy ciał na zasadzie równoważenia sił lub wykorzystania zjawisk fizycznych. W prostej wadze szalkowej jedną z sił jest ciężar ciała o mierzonej masie, drugą ? ciężar odważników lub inna wyskalowana siła.

Z uwagi na konstrukcję rozróżnia się m.in. wagi dźwigniowe, sprężynowe, elektryczne, elektroniczne.

Konstrukcja i dokładność pomiaru masy jest zależna od przeznaczenia wagi. Do najczęściej spotykanych można zaliczyć:

wagę kuchenną ? umożliwia pomiar masy danego produktu z uwzględnieniem masy opakowania ? tary
wagę sklepową ? w wersji elektronicznej umożliwia ona równoczesne określenie kosztu ważonego towaru, często jest sprzężona z kasą fiskalną, tego rodzaju wagi podlegają kontroli prawnej ze względu na ochronę praw konsumenta
wagę sprężynową ? np. wędkarską
wagę samochodową ? często montowaną w jezdni, do ważenia pojazdów, określania nacisku na oś
wagę laboratoryjną
wagi przemysłowe ? często automatyczne wagi elektroniczne stosowane przy dozowaniu i pomiarze produktów masowych
wagę osobową ? stosowaną do kontroli ciężaru ciała osób (np. w celach medycznych, sportowych).

W laboratoriach używa się różnej konstrukcji wag precyzyjnych. Współcześnie, najbardziej rozpowszechnione laboratoryjne wagi elektroniczne działają poprzez pomiar kąta skręcenia włókna kwarcowego i są tłumione mechanicznie albo pneumatycznie, aby przyspieszyć pomiar.

Podział wag laboratoryjnych ze względu na dokładność i nośność:

techniczna ? dokładność do 0,1 g, nośność do 10 kg.
analityczna ? dokładność do 0,01 g, nośność do 1 kg
półmikroanalityczna ? dokładność do 0,001 g, nośność do 1 kg
mikroanalityczna ? dokładność do 0,0001 g, nośność do 100 g.
ultramikroanalityczna ? dokładność do 0,00001 g lub wyżej ? nośność rzędu do 10 g.


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Waga


Kasa fiskalna

W każdym sklepie konieczne jest zainstalowanie kasy fiskalnej. W większości sklepów używane są mniej lub bardziej rozbudowane kasy.

Najpopularniejsze są kasy z szufladą do przechowywania gotówki. To są te najczęściej spotykane. Zależnie od konfiguracji można do nich podłączyć dodatkowe urządzenia - terminal do kart płatniczych, wagę sklepową czy ręczny skaner kodów kreskowych.

Podstawową funkcją każdej kasy fiskalnej a nawet drukarki fiskalnej jest drukowanie paragonów. Służą one nie tylko do tego żeby dać je klientowi ale przede wszystkim do ewidencji sprzedaży - czyli rejestrowania tego co zostało sprzedane i za ile oraz naliczaniu stosowanej kwoty podatku od towarów i usług - w skrócie vat.

Każda kasa czy drukarka posiada również specjalny moduł pamięci. Z tej pamięci mogą zostać odczytane dane o wszystkich transakcjach.


Waga sklepowa

Większość sklepów posiada wagi na swoim wyposażeniu. Wagi służą do warzenia towarów - czyli określania ich masy w jednostkach takich jak gramy, kilogramy, tony czy też - jak na wyspach brytyjskich czy w Stanach Zjednoczonych w funtach.

W dawnych czasach, a właściwie to nawet nie takich dawnych bo pod koniec dwudziestego wieku używano jeszcze prostych wag działających na zasadzie zrównoważonej belki z dwiema szalkami i zestawu odważników. Każdy z odważników miał określoną masę. Aby odczytać wagę przedmiotu należało ułożyć na przeciwnej szalce taką ilość odważników aby uzyskać równowagę.

Obecnie najpopularniejsze są elektroniczne wagi grawitacyjne. Są to urządzenia wymagające kalibracji i zatwierdzenia odczytów - dla tego dokonuje się legalizacji wag - żeby było wiadomo, że waga pokazuje prawidłową masę towaru. Wagi elektroniczne mogą służyć do różnych celów - zarówno do informowania o wadze towaru jak i do automatycznego drukowania etykiet cenowych produktów sprzedawanych na wagę.


Poduszki

Warto zadbać o dobry wystrój swojego wnętrza. Dużo w tym aspekcie mogą zrobić poszewki ozdobne na poduszki

Oto krótki poradnik na ten temat.

Od czasów najdawniejszych

Od czasów najdawniejszych jednym z przejawów sztuki było dekorowanie wnętrz mieszkalnych. Na przestrzeni wieków oprócz coraz bardziej wymyślnych mebli czy sprzętów ludzie zaczęli zwracać coraz większą uwagę na dekorowanie ich małymi przedmiotami. I tak w naszych czasach jednym z najpopularniejszych dekorów stały się poduszki. Jest ich całe mnóstwo: od małych po duże, gładkie i wzorzyste, z różnymi rodzajami wkładu, różnego gatunku tkanin, ale wszystkie łączy jedna wspólna cecha ? zawsze są przytulne. Bo taka ich funkcja. Mają umożliwić nam utulenie się, znalezienie odrobiny wytchnienia, spokoju.
Szczególnie przydatne są po ciężkim dniu pracy, szkoły, etc, gdy kładziemy się na sofie w salonie i choć na chwilę chcemy dać trochę komfortu głowie. Wówczas sięgamy po najbliższego jaśka. Nie wspominając już o ich ogromnym znaczeniu na łóżku sypialnianym. Wtedy właśnie, dzięki odpowiedniej poduszce możemy zasnąć spokojnie i obudzić się wypoczętymi.
Jedną z inspiracji do dekorowania domów są podróże, które odbywamy. Czy to do dalekich, egzotycznych krajów czy do tych położonych na wyciągnięcie ręki. Pragniemy zabrać z nich jak najwięcej wspomnień, a przecież poduszki mamy cały czas na widoku ? na kanapie, fotelu, łóżku. Gdy tylko na nie spojrzymy natychmiast na myśl przychodzą wojaże. W naszej ofercie znajdziecie Państwo szeroki wachlarz wzorów, które mogą spełniać funkcję swoistego rodzaju pamiątki z podróży. Piaski pustyni, złoto Inków i Majów, śniegi Skandynawii, czar marokańskich nocy, malachit z Nowej Zelandii, powab Jedwabnego Szlaku, piaskowiec Radżastanu, błękit Karaibów, palmy na seszelskich plażach ? te i wiele innych wzorów czekają na Państwa, by zabrać Was ponownie w podróż?


Definicja poduszki

Poduszka ? małe i zwykle miękkie podparcie dla głowy, używane jako podstawowy element posłania podczas snu w łóżku lub jako podparcie/izolacja dla ciała używane na kanapie czy krześle.
Porcelanowa poduszka chińska

Poduszka zawiera miękkie wypełnienie wykonywane z różnych materiałów (gąbka, syntetyczne wypełnienia, pióra). Tradycyjnie częstym wypełnieniem była słoma, lecz jest ona niewygodna i dzisiaj rzadko używana. Kiedyś bogaci używali piór i puchu; dzisiaj najczęściej używa się sztucznych wypełnień. Wypełnienie jest otoczone okryciem wykonanym z tkaniny, tzw. wsypą. Poduszki przechowywane są w poszewkach, cienkim pokryciu tkaninowym, które może być często i łatwo zmieniane i prane. Jednak nawet przy regularnym praniu poszewek poduszki gromadzą duże ilości brudu i znaczną liczbę mikroorganizmów na wypełnieniu i polecane jest wymienianie ich co kilka lat, zwłaszcza u alergików.

Poduszki mają długą historię, były używane przez prawie wszystkie osiadłe ludy w celu poprawy jakości życia. Początkowo były używane głównie przez bogatych, znaleziono je w grobach starożytnego Egiptu. Trudności złożonych technik barwienia i szycia poprowadziły do rozwoju poduszek jako formy sztuki, z wysoko dekorowanymi poduszkami stającymi się cennymi towarami najpierw w Chinach, a później w średniowiecznej Europie. Rewolucja przemysłowa spowodowała masową produkcje dekorowanych tekstyliów i dekorowane poduszki stały się powszechne w milionach domów.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Poduszka


Historia bawełny

Od tysiącleci bawełna służyła na obszarach o klimacie tropikalnym do wytwarzania lekkich tkanin. Podejrzewa się, że Egipcjanie znali bawełnę już 12 tys. lat p.n.e.potrzebne źródło, ślady włókien bawełnianych z ok. 7 000 p.n.e. znaleziono w jaskiniach w Meksyku, badania archeologiczne dowodzą, że różne gatunki bawełny uprawiano w Ameryce Południowej i Indiach kilka tysięcy lat temu. Najstarsza wzmianka o bawełnie w źródłach pisanych pochodzi sprzed ponad 3 tysięcy lat ? jest zawarta w Rygwedzie. Ok. pięciuset lat później, grecki historyk Herodot (484-426 r.p.n.e.) tak pisał o indyjskiej bawełnie: Rosną tam dziko drzewa, których owocem jest wełna piękniejsza i lepsza od owczej. Mieszkańcy Indii wytwarzają z tej drzewnej wełny swe odzienie.

Pod koniec XVI w. p.n.e. bawełnica weszła do uprawy w cieplejszych regionach obu Ameryk, Afryki i Eurazji.

Produkcja bawełny w Indiach zmniejszyła się wraz z rewolucją przemysłową w Anglii, gdy wynaleziono maszyny włókiennicze, takie jak przędzarka (1764), rama przędzalnicza (1769) i mechaniczne krosno tkackie (1786), umożliwiające masową produkcję tkanin na gruncie brytyjskim. Kolejnym usprawnieniem stało się wynalezienie odziarniarki bawełny w 1793 r. przez Eliego Whitneya.

Dziś bawełnę produkuje się w wielu częściach świata ? do wspomnianych wcześniej dołączyła Europa i Australia. Selektywna uprawa bawełnicy pozwoliła na zwiększenie wydajności. W 2002 r. obszary uprawne bawełnicy liczyły 330 tys. km?, a zbiór czystej bawełny w tym roku wyniósł 21 mln ton o wartości 20 miliardów dolarów. Ceny bawełny 17 lutego 2010 na rynkach terminowych osiągnęły 2 dolary za buszel1.
Szkodnik bawełny kwieciak bawełniany (Anthonomus grandis)
Gąsienica szkodnika bawełny słonecznica amerykańska (Helicoverpa. zea), znanej także jako ćma bawełniana Corn Earworm, Cotton Bollworm.

Przemysł bawełniany opiera się w dużej mierze na środkach chemicznych ? nawozach i środkach owadobójczych, choć niektórzy plantatorzy skłaniają się ku metodom ekologicznym. Najgroźniejszym szkodnikiem bawełny jest kwieciak bawełniany (Anthonomus grandis).

Obecnie bawełnę zbiera się głównie za pomocą maszyn, usuwających albo samo włókno, albo odrywających całe torebki nasienne. Drugi sposób sprawdza się szczególnie w rejonach wietrznych, po defoliacji (pozbawieniu roślin liści metodą chemiczną lub występującym naturalnie po przymrozkach).


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Bawe%C5%82na_%28w%C5%82%C3%B3kno%29


Tkaniny

Bawełna ? włókno otaczające nasiona rośliny określanej tą samą nazwą ? bawełny (Gossypium), mające wiele zastosowań. Służy m.in. do wytwarzania miękkiej tkaniny ? najpopularniejszej w przemyśle tekstylnym, a także, ze względu na silne własności absorpcyjne, do produkcji materiałów opatrunkowych. Włókno bawełniane jest też stosowane w mieszankach włókien, jako dodatek do wełny czy lnu.
Bawełna gotowa do zbioru, Teksas, 1996
Bawełna gotowa do zbioru, Arizona, 2006
Załadunek bawełny w Lomé w Togo, 1885
Zbiór bawełny kombajnem
Zbiory bawełny w Teksasie
Obraz Kantor bawełny w Nowym Orleanie, namalował go Edgar Degas w 1873

Bawełna jest bardzo wydajną rośliną uprawną, ponieważ podczas przetwarzania traci tylko ok. 10% suchej masy. Po usunięciu śladowych ilości wosku i białek pozostaje czysta celuloza. Charakterystyczna budowa włókna bawełnianego nadaje mu naturalną wytrzymałość, trwałość i zdolność absorpcji. Każde włókno tworzy 20-30 warstw celulozy w kształcie lekko skręconej tasiemki o szerokości od 10 do 30 ?m. Długość włókna bawełnianego waha się w granicach 10 do 22 mm (krótkowłóknista), 22 do 33 mm (średniowłóknista), 33 do 55 mm (długowłóknista). Gdy w procesie dojrzewania otoczka nasienna otwiera się, włókna zasychają, splatając się w płaskie, wstęgowate skupiska, idealne do przetworzenia na przędzę.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Bawe%C5%82na_%28w%C5%82%C3%B3kno%29


jak stylowy projektant wnętrz

Jeśli chcesz, aby twoja klasyczna sypialnia, czy salon pozbawiony wszelkich kolorów, nabrały nowego charakteru, upiększ je poduszkami dekoracyjnymi. Remont i wydawanie oszczędności zastąp dowolnie dobranymi kolorami oraz wzorami poszewek, które wzbudzą jeszcze większy zachwyt i wspaniały efekt. Bez względu na to, czy wolisz przepych, czy minimalizm, poduszki idealnie podkreślą twój pokój niczym ?wisienka na torcie?.
Światowej sławy projektanci wiedzą, że bez dekoracyjnych poduszek ich dzieło nie jest wykończone- to jedna ze sztuczek która przyczynia się do tego że ich wnętrza są niepowtarzalne. Kanadyjska projektantka wnętrz Candice Olson sławna jest ze swoich zadziwiających metamorfoz. Jej wnętrza zmieniają się nie do poznania, a całość akcentuje pięknymi poduchami, które nadają charakteru całemu pomieszczeniu.
Każdy z nas, tak jak stylowy projektant wnętrz, może zaprojektować swoją przestrzeń z użyciem poszewek dekoracyjnych w dowolny sposób. W tym roku hitem stal się styl skandynawski . Czarno ? biały wzór idealnie wpasuje się w spokojny, luksusowy pokój. Barwny styl marokański zostawiamy osobom spontanicznym, którzy kochają zabawę kolorami. Delikatne róże oraz błękity będą idealnym wykończeniem wyrafinowanego wystroju.
Każdy może zmienić swoje mieszkanie. Przy użyciu tak niewielu produktów twoje wnętrza nabiorą nowego stylu.


piątek, 23 stycznia 2015

Co musisz wiedzieć o dentystach?

Leczenie zębów i jamy ustnej to bardzo ważna kwestia. Niestety ciężko o sumiennego lekarza w tej dziedzinie. Są różne specjalizacje związane z tą gałęzią medycyny np. dentysta jastrzębie. Zapraszam do przeczytania tego artykułu.

Nie tylko mycie zębów

Jednak a propos zębów, warto zwrócić uwagę na jeszcze jeden aspekt - na dietę. Zęby nie psują się od powietrza, tylko od jedzenia. To bardzo ważny czynnik, o którym łatwo zapomnieć. Nawet perfekcyjna higiena jamy ustnej nie uchroni naszych zębów przed problemami, jeżeli nie będziemy pilnować tego, co jemy.

Tak, to prawda - to co najbardziej psuje zęby to słodycze i ogólnie - cukry. Resztki takiego jedzenia powodują powstanie kwasów, który niszczy szkliwo zęba. Słodycze są niezdrowe również z innych powodów, tak więc nie przyzwyczajajmy swoich dzieci do słodkich napojów (tak, tak - zawierają morze cukru).

Jednak obecnie cukier jest niestety praktycznie wszędzie - mam tu na myśli syrop glukozowo-fruktozowy. To świństwo jest tańszym zamiennikiem pospolitego cukru, jednak dużo bardziej szkodliwym dla organizmu. Polecam znaleźć informację na ten temat i zainteresować się tematem.

Jednak wróćmy do zębów.



Guma do żucia - dobra dla zębów?

Gumy do żucia są często reklamowane, jako dobry sposób na dodatkowe dbanie o zęby. Mają pomagać w obniżeniu kwasowości w jamie ustnej po posiłku. Czy to rzeczywiście działa?

Powinniśmy wiedzieć, że bakterie powodujące próchnicę dobrze się czują w środowisku o kwaśnym Ph, a powstaje ono przy udziale cukrów - to właśnie dlatego słodycze są niezdrowe. Nie chodzi tutaj o całą grupę węglowodanów, ale o tzw. cukry proste, do których zaliczamy glukozę, czy sacharozę (i syrop glukozowo-fruktozowy też).

Żucie gumy powoduje po prostu zwiększenie wydzielania śliny, która ma właściwości bakteriobójcze, usuwa również resztki jedzenia z powierzchni zębów. Pamiętajmy jednak, że w nadmiarze szkodzi - może zadziałać jak środek przeczyszczający. Wadą jest również to, że produkt zawiera sztuczne słodziki, które mają negatywny wpływ na nasze zdrowie.


A ty wiesz czym zajmuje się stomatolog?

Lekarz dentysta (stomatolog), pot. dentysta ? osoba uprawniona do praktycznego stosowania wiedzy z zakresu stomatologii.

W Polsce tytuł lekarza dentysty i ograniczone prawo wykonywania zawodu uzyskuje się po pięcioletnich jednolitych studiach magisterskich na kierunku lekarsko-dentystycznym w jednej z uczelni medycznych. Lekarze nie piszą jednak prac magisterskich ? pełne prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty uzyskuje się pozytywnym zdaniu Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Państwowego (LDEP), od roku 2013 Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego oraz po odbyciu rocznego stażu podyplomowego.

Zgodnie z ustawą o zawodzie lekarza i lekarza dentysty z dnia 5 grudnia 1996 r., lekarz dentysta upoważniony jest do leczenia schorzeń zębów, jamy ustnej oraz obszaru twarzoczaszki i okolic przyległych.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Lekarz_dentysta


O zębach

O zęby warto dbać. Jest to bardzo ważny nawyk - to rodzice są odpowiedzialni za to, by dla dziecka mycie zębów było częścią dziennej rutyny.

Nie będę pisać tutaj o szczegółach praktyki dentystycznej, ponieważ nie jestem specjalistą. Chcę jednak zauważyć, że zęby to przede wszystkim kwestia zdrowia, a nie urody.

Jeżeli nie będziemy o nie dbali możemy mieć poważne problemy - bóle zatok, zapalenie które przekształci się w poważna infekcję, a nawet problemy z sercem.



Dbanie o zęby - dobry nawyk z dzieciństwa

Higiena jamy ustnej jest bardzo ważna, ponieważ to najprostszy sposób na zapobieganie próchnicy. Zawsze działania profilaktyczne mają sens, a próchnica wbrew pozorom potrafi być groźna - może spowodować poważne problemy z sercem.
Warto więc zachęcać dzieci do dbania o zęby - z pewnością mogą pomóc fikuśne szczoteczki, czy też smakowe pasty, można z tego zrobić niezłą zabawę.

Oprócz kwestii higienicznych ważne jest tez odżywiane - nasze zęby psują się od cukrów prostych. Nie warto więc przyzwyczajać dzieci do smaku słodkiego i dawać im zbyt często słodyczy. Pamiętajmy jednak, że cukier chowa się też w mniej oczywistych produktach - jak napoje i soki owocowe. Tak więc to bardzo ważne, żeby nie dać się wciągnąć w pułapkę producentom soków rzekomo dla dzieci - czytajmy etykiety!


Dbanie o zęby - pasta nie wystarczy

Oprócz pasty do zębów warto także używać nici dentystycznej i płynu do płukania ust. Bardzo trudno jest wyczyścić przestrzenie między zębami szczoteczką, dlatego właśnie tam bardzo często rozwija się próchnica. Nić dentystyczna niweluje ten problem, ponieważ za jej pomocą możemy pozbyć się bakterii z tej kłopotliwej przestrzeni.
Płyn do płukania ust odświeży nam oddech oraz zabije bakterie. To dobry sposó na szybkie odświeżenie, dobrze się sprawdzi po posiłku.


czwartek, 22 stycznia 2015

O higienie jamy ustnej

Nikt nie lubi chodzić do dentysty. Jednak częścią profilaktyki są również regularne wizyty u specjalisty. Więcej: stomatologia pszczyna

Definicja próchnicy

Próchnica zębów (łac. caries dentium) ? bakteryjna choroba zakaźna tkanek twardych zęba objawiająca się demineralizacją substancji nieorganicznych i następnie proteolizą substancji organicznych z powodu działania kwasów wytworzonych przez bakterie w płytce nazębnej w wyniku metabolizmu cukrów pochodzenia zewnątrz- i wewnątrzustrojowego.

Głównymi bakteriami odpowiedzialnymi za rozwój próchnicy są L. acidophilus oraz paciorkowce, a z nich najważniejsze to Streptococcus mutans. Inne próchnicotwórcze bakterie to: S. salivarius, S. mitis, S. sanguinis, S. faecalis. Bakterie te są zdolne do zainicjowania procesu próchnicowego, poprzez wytwarzanie kwasów w wyniku metabolizowania cukrów (głównie kwas mlekowy). Zakwaszone środowisko (pH poniżej 5,5) sprzyja demineralizacji szkliwa.

Ponadto bakterie te uczestniczą w powstawaniu płytki nazębnej. Stanowi ona doskonałe środowisko dla rozwoju bakterii pierwotnie tlenowych, a z czasem względnie beztlenowych.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Pr%C3%B3chnica_z%C4%99b%C3%B3w


Higiena jamy ustnej

Czy koniecznie trzeba myć zęby po każdym posiłku? Zdania na ten temat są podzielone. Raczej taka rutyna nam nie zaszkodzi, jednak ogólnie pasta do zębów obojętnym środkiem nie jest.
Bez wątpienia zęby zależy myć minimum 2 razy dziennie - rano i wieczorem (o czym wiedzą wszystkie dzieci, albo wiedzieć powinny). Po posiłku warto skorzystać z bez cukrowej gumy do żucia, która pobudzi wydzielanie śliny (mającej działanie antybakteryjne), dobrze sprawdzi się też płyn do płukania ust. Oprócz mycia zębów warto tez zadbać o nie w inny sposób.


Ciekawa hipoteza

Poza słodyczami nie najlepiej na stan zębów wpływa również... chleb nasz powszedni. Co mam na myśli? Zacznijmy od teorii.

Na podstawie tego jak wygląda uzębienie u zwierząt można określić ich sposób odżywiania się. Roślinożercy mają najlepiej rozwinięte siekacze, mięsożercy kły. Człowiek teoretycznie jest wszystkożernym typem ssaka.

Jednak chleb i produkty z ziaren (zwłaszcza takie, gdzie ziarno jest w całości) mogą powodować problem. I nie mam tutaj na myśli celiakii, czy nietolerancji glutenu. Po prostu zboża są twarde i bardzo "ścierne" - tak tez działają na nasze zęby - ścierają szkliwo, osłabiają je.

To tylko teoria, jednak wydaje się nie być pozbawiona sensu. Oczywiście to nie znaczy, że musimy rezygnować z jedzenia chleba. Pamiętajmy jednak, że nie wszystko co wydaje nam się zdrowe, musi takie być.


Idziemy do dentysty - chirurgia szczękowa

Tekst o chirurgii szczękowej. musisz iść do dentysty, sprawdź stomatolog szczecin

Uczmy dzieci myć zęby

O zęby warto dbać. Jest to bardzo ważny nawyk - to rodzice są odpowiedzialni za to, by dla dziecka mycie zębów było częścią dziennej rutyny.

Nie będę pisać tutaj o szczegółach praktyki dentystycznej, ponieważ nie jestem specjalistą. Chcę jednak zauważyć, że zęby to przede wszystkim kwestia zdrowia, a nie urody.

Jeżeli nie będziemy o nie dbali możemy mieć poważne problemy - bóle zatok, zapalenie które przekształci się w poważna infekcję, a nawet problemy z sercem.



Dbanie o zęby - pasta nie wystarczy

Oprócz pasty do zębów warto także używać nici dentystycznej i płynu do płukania ust. Bardzo trudno jest wyczyścić przestrzenie między zębami szczoteczką, dlatego właśnie tam bardzo często rozwija się próchnica. Nić dentystyczna niweluje ten problem, ponieważ za jej pomocą możemy pozbyć się bakterii z tej kłopotliwej przestrzeni.
Płyn do płukania ust odświeży nam oddech oraz zabije bakterie. To dobry sposó na szybkie odświeżenie, dobrze się sprawdzi po posiłku.


Naucz swoje dziecko dbania o zęby

Higiena jamy ustnej jest bardzo ważna, ponieważ to najprostszy sposób na zapobieganie próchnicy. Zawsze działania profilaktyczne mają sens, a próchnica wbrew pozorom potrafi być groźna - może spowodować poważne problemy z sercem.
Warto więc zachęcać dzieci do dbania o zęby - z pewnością mogą pomóc fikuśne szczoteczki, czy też smakowe pasty, można z tego zrobić niezłą zabawę.

Oprócz kwestii higienicznych ważne jest tez odżywiane - nasze zęby psują się od cukrów prostych. Nie warto więc przyzwyczajać dzieci do smaku słodkiego i dawać im zbyt często słodyczy. Pamiętajmy jednak, że cukier chowa się też w mniej oczywistych produktach - jak napoje i soki owocowe. Tak więc to bardzo ważne, żeby nie dać się wciągnąć w pułapkę producentom soków rzekomo dla dzieci - czytajmy etykiety!


wtorek, 20 stycznia 2015

Prawo

prawnik katowice

Wykorzystywanie ignorancji

Kompletny brak znajomości prawa może być powodem dużych problemów w życiu. Niektórym się wydaje, że ściąganie z internetu plików muzycznych, gier, czy filmów jest nielegalne.

Nie jest to jednak prawdą - nielegalne jest jedynie ROZPOWSZECHNIANIE takich materiałów, niezależnie od tego, czy mamy z tego jakieś korzyści materialne, czy nie.

Z powodu braku tej wiedzy jedna z kancelarii wysłała pisma do niektórych internautów, w których była informacja o złamaniu prawa autorskiego. Naliczono grzywnę w wysokości 500 zł za ściągnięty film (jeden z polskich). Sporo osób się wystraszyło o zapłaciło te pieniądze, mimo że tak naprawdę nie złamali żadnego prawa. Chcę tylko zwrócić uwagę na to, że jeżeli jakieś postępowanie jest powszechnie uznane za niemoralne, to nie jest równoznaczne z tym, że jest nielegalne. Pobieranie plików jest nieetyczne, ale jeżeli ich nie udostępniamy, nie popełniamy żadnego przestępstwa. Warto o tym wiedzieć, żeby nie paść ofiara oszustów, którzy żerują na niewiedzy internautów.


Dlaczego tak mało wiemy o prawie?

I ty możesz łamać prawo, nawet o tym nie wiedząc. Nieznajomość prawa nie zwalnia z jego przestrzegania i nie jest czynnikiem łagodzącym. Bardzo łatwo można się przekonać łamiąc prawo budowlane.

To bardzo ciekawy temat, który wielu Polaków podnosi ciśnienie. W naszym kraju prawo budowlane jest niezwykle restrykcyjne, mnóstwo prac wymaga pozwolenia na budowę, lub zgłoszenia. Usunąłeś ściankę z karton-gipsu, albo postawiłeś nową? Musisz to zgłosić. Wymieniłeś gniazdka elektryczne na nowe? Musisz to zgłosić. Robisz remont dachu, i okazało się, że konstrukcja wymaga wymiany? Potrzebujesz pozwolenia na budowę. Nieważne, że odsłonięty dach wymaga natychmiastowej naprawy - musisz dostarczyć projekt (zrobiony przez architekta z uprawnieniami, musisz skompletować kilka dokumentów, dostarczyć wszystko do urzędu i czekać na decyzję. A można czekać całkiem długo.

Nic więc dziwnego, że większość remontów w polskich domach to tak naprawdę łamanie prawa. Większość prac wymaga zgłoszenia, a czekać trzeba 30 dni, brak sprzeciwu oznacza zgodę.


Nieznajomość prawa szkodzi

Ignorantia iuris nocet (łac. nieznajomość prawa szkodzi) ? jedna z podstawowych zasad prawa, wywodząca się z prawa rzymskiego, pokrewna do Ignorantia legis non excusat.

Zgodnie z nią, nie można zasłaniać się nieznajomością normy prawnej. W praktyce wyraża się ona tym, że nikt nie może podnosić, iż zachował się niezgodnie z normą dlatego, że nie wiedział o jej istnieniu. Dla poprawnego stosowania tej zasady konieczne jest, aby wszystkie akty prawne były publikowane w sposób umożliwiający każdemu zapoznanie się z nimi (w Polsce jest to realizowane poprzez obowiązek publikacji powszechnie obowiązujących źródeł prawa w Dzienniku Ustaw, a pozostałych aktów w Monitorze Polskim).

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Ignorantia_iuris_nocet


poniedziałek, 19 stycznia 2015

Jak wybrać wagę sklepową?

Poradnik na temat wag do sklepu wagi metkujące bielsko

Co to jest waga elektroniczna?

Waga elektroniczna ? waga elektryczna wyposażona w elektroniczny układ wskazujący, najczęściej cyfrowy. Waga elektroniczna to urządzenie do wyznaczania masy przedmiotu umieszczonego na nośni ładunku przy udziale siły grawitacji (urządzenia mierzące masę na podstawie iloczynu objętości i gęstości nie są wagami). W szczególnych przypadkach waga elektroniczna może być stosowana jako urządzenie do wyznaczania gęstości (waga z gęstościomierzem np. Waga Reimanna-Parowa) lub analizowania wilgotności próbki (wagosuszarka).

Przetworniki siły (w tym tensometryczne) stosowane w wagach najczęściej posiadają certyfikat badań zgodnie z wymaganiami zalecenia Międzynarodowej Organizacji Metrologii Prawnej OIML R60.

Wagi elektroniczne dzielimy zgodnie z terminologią prawną i OIML ze względu na ich funkcje i sposób działania:

1) Wagi nieautomatyczne (OIML R76 Non-Automatic Weighing Instrument) - to przyrządy pomiarowe służące do wyznaczania masy najczęściej z pomocą operatora i do wyznaczania masy w danej chwili, nie ciągle. Przykładem takich wag są: wagi powszechnie znane ze sklepów (klasy dokładności III), wagi platformowe do ważenia pojazdów w stacjach diagnostycznych lub magazynach, wagi laboratoryjne (klasy dokładności I). Wagi hakowe znajdujące się np. w suwnicy również są wagami nieautomatycznymi. Waga podkładana pod koło jest również wagą nieautomatyczną. Waga tego rodzaju może być również zainstalowana pod zbiornikiem cieczy. Legalizowane wagi nieautomatyczne mają określone cztery klasy dokładności : I (laboratoryjne o najwyższej dokładności), II (laboratoryjne), III (powszechnego stosowania np. sklepowe) i IV (powszechnego stosowania, mniej dokładne).

2) Wagi automatyczne: Wagami automatycznymi są przyrządy pomiarowe służące do wyznaczania masy bez udziału operatora w procesie ważenia, ich zastosowanie wynika z mechanizacji i przyspieszenia procesu produkcji, pakowania i załadunku oraz określania należności za towar w przypadku rozliczeń między podmiotami. Wagi automatyczne mają najczęściej dokładność od 0,25 do 2% w zależności od klasy dokładności. Wagi automatyczne dzielimy na:

"Dla pojedynczych ładunków" (OIML R51 Catchweighing Automatic Weighing Instrument)- to wagi służące do wyznaczania masy ładunków jednolitych lub ich kontroli: Przykładem takich wag mogą być: linie etykietujące towary np. ser w sklepie na tacce posiada etykietę ("wagi etykietujące" "price-labeling"), wagi kontrolne1 odrzucające opakowania, których masa nie mieści się w zadanych granicach (tzw. "wagi kontrolujące", "checkweigher"). W tej kategorii prawnej ujęto również wagi znajdujące się w ramieniu ładowarki (pojazdu z łyżką), wówczas proces ważenia następuje w trakcie podnoszenia załadowanego na łyżkę ładowarki materiału.
"Porcjujące" (OIML R60 Gravimetric Filling A.W.I.) - wagi służące do odmierzenia jednej porcji materiału. Przykładem takiej wagi jest linia napełniająca do butelek płyn lub proszek do opakowania. Waga tego rodzaju steruje systemem napełniającym opakowanie.
"Przenośnikowe" (OIML R50 Continous Totalising A.W.I.) - wagi zamontowane w taśmociągach przenoszących towary masowe, zainstalowane w kopalniach, elektrociepłowniach, żwirowniach i kamieniołomach. Proces ważenia odbywa się poprzez całkowanie chwilowych wyników pomiaru.
"Odważające" (OIML R107 Discontinous Totalising A.W.I.) - wagi służące do pomiaru sumy towaru masowego poprzez sumowanie kolejnych cząstkowych pomiarów, dla przykładu waga umieszczona pod silosem zboża lub cementu napełniającym wagony lub ciężarówki.
"Do ważenia pojazdów w ruchu" (OIML R134 dla samochodów oraz OIML R106 dla wagonów) - służące jak ich nazwa wskazuje do pomiaru pojazdu w trakcie jego przejazdu. System elektroniczny i pomiarowy wagi jest skonstruowany tak, aby odróżnieniu od wagi nieautomatycznej platformowej, nie zachodziła konieczność zatrzymania pojazdu na nośni wagi, pod warunkiem poruszania się pojazdu ze stałą prędkością. Wagi tego rodzaju są najczęściej wbudowane w konstrukcję drogi lub układu torowego.

Podział wag elektronicznych ze względu na konstrukcję mechaniczną

waga elektroniczna z siłownikiem elektrycznym (konstrukcja z mechanizmem)
waga elektroniczna z przetwornikiem siły np. tensometrem (brak mechanizmu)
waga hybrydowa (występuje mechanizm oraz tensometr)


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Waga_elektroniczna


Drukarka fiskalna

Drukarka fiskalna ? urządzenie rejestrujące przychody pochodzące ze sprzedaży detalicznej na potrzeby rozliczenia podatku (dochodowego i VAT).
Informacje techniczne

W odróżnieniu od kasy fiskalnej, drukarka fiskalna nie może pracować samodzielnie (bez podłączenia do komputera) i jej zadanie polega jedynie na rejestracji oraz wydruku paragonów. Wchodzi w skład komputerowych systemów sprzedaży (np. kas POS). Do rejestracji paragonu na drukarce fiskalnej można użyć dowolnego programu komputerowego potrafiącego sterować drukarką przy pomocy złącza RS-232 lub USB. Programy korzystające z drukarek fiskalnych nie muszą mieć homologacji, a protokół komunikacyjny jest jawny i dostępny zwykle na stronach WWW producentów drukarek.

Modele obecnie posiadające homologację do pracy w Polsce stosują port RS-232 jako główne medium komunikacyjne. Porty USB są skonfigurowane w ten sposób, że w systemie są widoczne jako RS-232 (wirtualne porty szeregowe).
Drukarki fiskalne w Polsce

Każdy sprzedający, którego przychody przekroczyły graniczną wartość określoną przez Ministerstwo Finansów, jest obowiązany do rejestracji sprzedaży detalicznej przy pomocy kasy fiskalnej lub drukarki fiskalnej.

Drukarka fiskalna drukuje paragony fiskalne dla klientów oraz, na rolce kontrolnej ich kopie przeznaczone do archiwum. Wydrukowany paragon fiskalny musi być po sprzedaży wręczony klientowi. Kopie zachowane na rolkach kontrolnych muszą być przechowywane przez sprzedawcę przez okres 5 lat. Obecnie prowadzone są prace legislacyjne nad taką zmianą prawa, aby kopie dokumentów mogły być przechowywane w postaci elektronicznej.

Po zakończeniu każdego dnia sprzedaży, użytkownik ma obowiązek wykonać na kasie tzw. raport dobowy fiskalny. Podczas wykonywania tego raportu, całodzienny utarg zostaje trwale zapisany w niekasowalnym module fiskalnym drukarki.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Drukarka_fiskalna


Waga do sklepu

Większość sklepów posiada wagi na swoim wyposażeniu. Wagi służą do warzenia towarów - czyli określania ich masy w jednostkach takich jak gramy, kilogramy, tony czy też - jak na wyspach brytyjskich czy w Stanach Zjednoczonych w funtach.

W dawnych czasach, a właściwie to nawet nie takich dawnych bo pod koniec dwudziestego wieku używano jeszcze prostych wag działających na zasadzie zrównoważonej belki z dwiema szalkami i zestawu odważników. Każdy z odważników miał określoną masę. Aby odczytać wagę przedmiotu należało ułożyć na przeciwnej szalce taką ilość odważników aby uzyskać równowagę.

Obecnie najpopularniejsze są elektroniczne wagi grawitacyjne. Są to urządzenia wymagające kalibracji i zatwierdzenia odczytów - dla tego dokonuje się legalizacji wag - żeby było wiadomo, że waga pokazuje prawidłową masę towaru. Wagi elektroniczne mogą służyć do różnych celów - zarówno do informowania o wadze towaru jak i do automatycznego drukowania etykiet cenowych produktów sprzedawanych na wagę.


O kasie fiskalnej

Kasa rejestrująca ? urządzenie elektroniczne, służące do rejestracji obrotu oraz kwot podatku należnego ze sprzedaży detalicznej.

Niektóre z kas rejestrujących stosowanych na świecie nie posiadają pamięci fiskalnej lub nie stanowi ona źródła naliczania podatku VAT, a dane o obrotach rejestrowane są w zewnętrznej zabezpieczonej pamięci np. kraje takie jak: Szwecja, Serbia, niektóre kraje w Afryce.

Stosowane w Polsce, podobnie jak we Włoszech, Grecji kasy rejestrujące to kasy fiskalne wyposażone w pamięć fiskalną, o właściwościach OTP (ang. one time programing), oznaczone unikalnym numerem tzw. numerem unikatowym, w której na zakończenie doby sprzedaży zapisywane są co najmniej kwoty netto i podatku według poszczególnych stawek VAT, a także łączna kwota podatku i łączna kwota należności brutto.

Każdy sprzedający, którego przychody przekroczyły graniczną wartość określoną przez Ministerstwo Finansów, jest obowiązany do rejestracji sprzedaży detalicznej przy pomocy kasy fiskalnej. Sprzedaż niektórych grup towarów (np. alkoholu, papierosów) obligatoryjnie podlega rejestracji za pomocą kas bez względu na wysokość obrotu. Po zakończeniu każdego dnia sprzedaży, użytkownik (kasjerka, sprzedawca) ma obowiązek wykonać na kasie tzw. raport fiskalny dobowy. Podczas wykonywania tego raportu, całodzienny utarg zostaje trwale, bez możliwości zmiany, zapisany do pamięci fiskalnej kasy z rozbiciem na poszczególne, zaprogramowane stawki PTU.

Ze względu na konstrukcję kasy fiskalne można podzielić na typowe kasy ECR (ang. Electronic Cash Register) współpracujące z PC, systemy typu POS/EPOS (ang. Electronic Point of Sale), drukarki fiskalne, kasy komputerowe oraz terminale kasowe.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Kasa_fiskalna


O wagach

Waga ? przyrząd do wyznaczania masy ciał na zasadzie równoważenia sił lub wykorzystania zjawisk fizycznych. W prostej wadze szalkowej jedną z sił jest ciężar ciała o mierzonej masie, drugą ? ciężar odważników lub inna wyskalowana siła.

Z uwagi na konstrukcję rozróżnia się m.in. wagi dźwigniowe, sprężynowe, elektryczne, elektroniczne.

Konstrukcja i dokładność pomiaru masy jest zależna od przeznaczenia wagi. Do najczęściej spotykanych można zaliczyć:

wagę kuchenną ? umożliwia pomiar masy danego produktu z uwzględnieniem masy opakowania ? tary
wagę sklepową ? w wersji elektronicznej umożliwia ona równoczesne określenie kosztu ważonego towaru, często jest sprzężona z kasą fiskalną, tego rodzaju wagi podlegają kontroli prawnej ze względu na ochronę praw konsumenta
wagę sprężynową ? np. wędkarską
wagę samochodową ? często montowaną w jezdni, do ważenia pojazdów, określania nacisku na oś
wagę laboratoryjną
wagi przemysłowe ? często automatyczne wagi elektroniczne stosowane przy dozowaniu i pomiarze produktów masowych
wagę osobową ? stosowaną do kontroli ciężaru ciała osób (np. w celach medycznych, sportowych).

W laboratoriach używa się różnej konstrukcji wag precyzyjnych. Współcześnie, najbardziej rozpowszechnione laboratoryjne wagi elektroniczne działają poprzez pomiar kąta skręcenia włókna kwarcowego i są tłumione mechanicznie albo pneumatycznie, aby przyspieszyć pomiar.

Podział wag laboratoryjnych ze względu na dokładność i nośność:

techniczna ? dokładność do 0,1 g, nośność do 10 kg.
analityczna ? dokładność do 0,01 g, nośność do 1 kg
półmikroanalityczna ? dokładność do 0,001 g, nośność do 1 kg
mikroanalityczna ? dokładność do 0,0001 g, nośność do 100 g.
ultramikroanalityczna ? dokładność do 0,00001 g lub wyżej ? nośność rzędu do 10 g.


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Waga


sobota, 17 stycznia 2015

Jaki fotograf na ślub?

Polecam fotograf na ślub gorzów

Tacy fotograficy

Fotografia ślubna to nie jest zbyt dobrze postrzegana dziedzina wśród fotografów profesjonalistów. Najczęściej odbierana jest jako tak zwana "chałtura", nie ma miejsca na artystyczną finezje, bo trzeba zadowolić klienta. Ale to nie do końca prawda.

Dobry fotograf (portrecista) potrafi z czegoś tak komercyjnego i "przaśnego", jak fotografia ślubna zrobić coś wyjątkowego.

Tylko, że tacy fotograficy bardziej się cenią i nie narzekają na brak klientów - rezerwować trzeba z dużym wyprzedzeniem. Jednak pamiętajmy, ze zdjęcia ślubne mają być pamiątką nie tylko na całe życie, ale i pokolenia - jak się ogląda wytwory niektórych "artystów", to naprawdę jest się czego wstydzić. Ten jeden raz w życiu, warto sprawę przemyśleć, pooglądać portfolia wielu fotografów zanim podejmiemy ostateczną decyzję. Jeszcze jedna ważna uwaga - nie zawsze to, co widać na stronie internetowej dobrze prezentuje umiejętności fotografa - najlepiej, jeśli oprócz standardowej galerii jest jeszcze blog, gdzie wrzucane są na bieżąco efekty pracy. Ba, zdarza się nawet kradzież cudzych zdjęć i podpisywanie własnym nazwiskiem.

Przede wszystkim ustalmy budżet, jakim dysponujemy. Czasem warto zrezygnować z czegoś (na przykład z zaproszenia dalekiej rodziny), aby więcej przeznaczyć na zdjęcia. Jednak rzeczywistość wygląda inaczej - to najczęściej na fotografii ślubnej oszczędza się najczęściej. A jakie są skutki? Zdjęcia źle technicznie wykonane, dziwne plenery, czy też po prostu nieudane kadry.


Jak wybrać fotografa

Jak wybrać fotografa na swój ślub i czym się kierować? Obecnie łatwiej jest wybrać dobrego fotografa, ponieważ wystarczy wpisać odpowiednią frazę w Google i znaleźć kilka stron internetowych, zawierających portfolio konkretnego fotografa. Przeglądamy galerię i decydujemy czyje zdjęcia podobają nam się najbardziej.

To wydaje się proste. Ale wiadomo - jest jeszcze kwestia ceny oraz terminu. Zazwyczaj naprawdę dobrzy fotograficy mają napięty grafik i trzeba odpowiednio wcześniej zarezerwować termin.

Jedna ważna kwestia - niestety, ale nie zawsze zdjęcia znajdujące się w internetowej galerii świadczą o poziomie artystycznym autora. To się czasami zdarza, że niektórzy po prostu kradną prace innym i podpisują się pod tym. Dobrze jest to dokładnie sprawdzić - koniecznie zanim podpiszemy umowę, przejrzyjmy opinie w internecie, albo znajdźmy profil autora na jednym z portali fotograficznych. Najlepsi dbają o swoją renomę i zależy im na szerokim odbiorze swoich prac. Przecież fotografia ślubna również jest sztuką! Mimo, że użytkową.


Zakres wykonanych przez fotografa prac

Ślub to bardzo wysokie koszty i organizacyjne wyzwanie. Wynajęcie sali, zaproszenie gości, wybór menu, fotograf. I o tej ostatniej kwestii będzie ten tekst.

Zasadniczo - jeżeli zamierzamy się pobrać w sezonie letnim, powinniśmy się liczyć z tym, ze fotograf może mieć już pełny grafik. Nie zapominajmy, że śluby odbywają się najczęściej w soboty, więc inna para może nam "sprzątnąć" fotografa sprzed nosa. Z tego powodu doradzam wczesną rezerwację, aby uniknąć problemów. Zwłaszcza, jeżeli wymarzyliśmy sobie, że ta konkretna osoba będzie robić nam zdjęcia.

Przejrzyjmy nie tylko portfolio na stronie fotografa, ponieważ lądują tam tylko wyselekcjonowane, najlepsze ujęcia. Zwróćmy uwagę jeszcze na bloga - tam najczęściej są sesje z każdego ślubu, a jeżeli nie, to na pewno będzie ich więcej, niż w portfolio. A jeżeli fotograf nie ma bloga? Cóż, to nie za dobrze o nim świadczy.

Kolejna sprawa, to wymagajmy przedstawienia umowy, żeby nie wyszły potem jakieś dodatkowe kwoty do zapłaty. Najlepiej podpisać umowę precyzującą zakres wykonanych przez fotografa prac (ilość zdjęć, fotoksiążka, itd.).

Podsumowując - nie zostawiajcie na koniec decyzji o wyborze fotografa, ponieważ może się to skończyć stresującymi sytuacjami.


To są trzy

Fotografia ślubna w ujęciu technicznym to także temat warty poruszenia. Więc zaczynamy.

Jak wspominałam, mimo że poziom przeciętnych zdjęć ślubnych jest zasadniczo raczej niski, to zdarzają się także zdjęcia bardzo dobre. O czym należy pamiętać, to fakt, że to nie aparat robi zdjęcia, tylko człowiek, który ma jakieś doświadczenie, pasję i talent.

To są trzy najważniejsze czynniki. Nie zapominajmy, że fotografia jest częścią sztuki. W wielu wypadkach ma charakter użytkowy, jednak powinna reprezentować pewien poziom. Oczywiście nie mam tutaj na myśli rodzinnych ujęć, czy tez "społecznościowych" fotek. Chodzi mi o to, ze jeżeli ktoś za te zdjęcia płaci, to muszą być warte tego - koniec kropka. A zdarza się że wśród tzw. profesjonalistów, poziom jest słabszy, niż aspirujących amatorów, którzy na zdjęciach nie zarabiają. I tak nie powinno być.

Z drugiej strony rynek jest wolny, ktoś za te zdjęcia przecież dobrowolnie płaci. No właśnie... tylko nie zawsze jest to takie uczciwe. W internecie można znaleźć historie wielu małżeństw, które zostały po prostu oszukane, bo "profesjonalista" pokazał im zdjęcia, które tak naprawdę nie są jego autorstwa. I na tej bazie Państwo Młodzi go wybrali. Smutne, ale prawdziwe. Z tego powodu należy dokładnie zweryfikować danego fotografa, bo naprawdę złe zdjęcia mogą zrujnować ten ważny dzień.


wynajęcie prawdziwego fotografa

Fotografia ślubna - zajęcie dla amatorów, czy profesjonalistów? Niestety - kilka lat temu przyszła moda na lustrzanki. Pojawiły się modele z uproszczonymi funkcjami, z lekkiej plastikowej obudowy, z niewielkimi gabarytami.

I nagle na rynku zrobiło się ciasno - przecież skoro mam taki super aparat, to mogę na tym zarobić, robiąc super zdjęcia na ślubach (no przecież wiadomo - super aparat sam robi super zdjęcia!)

Bardzo niefajna sytuacja. Bo ktoś, kto posiada talent i umiejętności (niesamowite - ale fotografia nie polega na naciśnięciu spustu migawki!) musi konkurować z kimś, komu wydaje się, że jest profesjonalnym fotografem, ponieważ posiada lustrzankę.

Niestety - efekt jest taki, że wielu ludzi daje się nabrać. Bo to przecież dwa, albo nawet trzy razy taniej, niż wynajęcie prawdziwego fotografa!

Każdy kto podchodzi z pasją do robienia zdjęć ślubnych wie, jak wiele można stracić. Bo to wymaga poświęcenia wielu godzin, niemałych środków zainwestowanych w sprzęt i przede wszystkim - dużego talentu, żeby pokazać to co w dniu brania ślubu jest najważniejsze. Naprawdę - talentu nie kupi się za 300zł plus koszt fotoksiążki.